Een verrassend pareltje in de zuidelijke Oostenrijkse deelstaat Karinthië: de Mölltaler gletsjer. Tot ver in het voorjaar - zo tot half mei - kun je hier prima wintersporten. Dat wil zeggen: je moet wel voor het skiën of boarden gaan, want in de directe omgeving is verder niet heel veel te beleven. In dit blog deel ik mijn ervaringen met je.
De Mölltaler Gletscher ligt aan de zuidkant van de Hohe Tauern, hemelsbreed niet ver van de Großglockner, de hoogste berg van Oostenrijk. De zuidelijke ligging maakt het voor Nederlanders wat minder aantrekkelijk, want vanaf Salzburg moet je nog zo’n 2,5 uur rijden om het gebied te bereiken. Daarom is het handig om je niet alleen vast te pinnen op het gletsjerskigebied, maar om dit te combineren met een of meerdere skigebieden in Karinthië. Zoals bijvoorbeeld de skigebieden rond Lienz (de hoofdstad van Osttirol), Heiligenblut of Nassfeld/Hermagor. Iets dichterbij ligt het bescheiden skigebied Ankogel in Mallnitz, dat met de Mölltaler gletsjer een gemeenschappelijke skipas uitgeeft. Beide gebieden zijn door middel van een (gratis) skibus met elkaar verbonden.
Het skigebied van de Mölltaler Gletscher telt 36 kilometer aan pistes, waarvan 10,5 kilometer blauw en 16,5 kilometer rood. Daarbij moet wel worden aangetekend dat sommige rode pistes eerder blauw zijn. Maar, het is hoe dan ook een verrassend en gevarieerd gebied waarbij skiërs van ieder niveau aan hun trekken komen. Een echte aanrader is de zwarte 13, die overigens bij goede sneeuwcondities niet heel moeilijk is. Lekker scheuren kun je op de hoogstgelegen pistes van het gebied (vanaf ruim 3100 meter): de rode 1 en de blauwe 2 en 3. Ook de rode afdaling naar het middenstation is prima te doen. Zelfs tijdens het ‘spitsuur’ aan het eind van de middag, wanneer iedereen naar beneden wil. En dat is misschien ook wel het grootste pluspunt van dit gebied: heel druk is het er vrijwel nooit.
Qua faciliteiten doet het gletsjergebied wat ouderwets en zelfs een beetje sober aan. Alsof er na de totstandkoming in de jaren 80 niet veel is veranderd. Een uitzondering geldt voor het tamelijk nieuwe bergrestaurant, dat vanwege de enorme capaciteit (tot 1200 zitplaatsen) en de glasfaçade waarin de prachtige bergwereld wordt weerspiegeld. Wat de liften betreft: de tweezitter Klühspies kan eigenlijk niet meer. Het is er zo eentje waarvan je het stoeltje goed moet tegenhouden omdat deze anders met grote snelheid in je kuiten terecht komt. Zowel deze stoeltjeslift als de nabijgelegen Altecklift ontberen een kap die in een gletsjergebied eigenlijk wel noodzakelijk is. Bovendien moet je vanaf de parkeerplaats eerst met een ondergronds treintje naar het middelstation – voor veel mensen niet het meest favoriete vervoermiddel. Paar leuke weetjes: het treintje overwint in een kleine 10 minuten zo’n 1000 hoogtemeters en staat te boek als de langste ondergrondse kabeltrein ter wereld (bijna 5 kilometer lang).
In 2019 kocht de Tsjechische investeringsmaatschappij Tatry Mountain Resorts (TMR) het gletsjerskigebied (inclusief het skigebied Ankogel in Mallnitz). TMR voegde vorig jaar ook het kleine skigebied Muttereralm bij Innsbruck aan z’n portefeuille toe. Daar was de plaatselijke bevolking niet zo blij mee, maar dit was wel de enige mogelijkheid om een faillissement te voorkomen. TMR bezit verder nog een aantal gebieden in Tsjechië, Slowakije en Polen. Waarschijnlijk is dit ook de reden dat je op de parkeerplaats van de Mölltaler gletsjer vooral auto’s ziet uit deze landen. Alhoewel ook de relatief beperkte reistijd voor deze toeristen een rol zal spelen. TMR worstelt nu ongetwijfeld met de vraag: gaan we eerst investeren in de liftinstallaties op de gletsjer en dan pas verdienen? Of eerst proberen geld te verdienen en dan pas investeren? De toekomst zal het uitwijzen. In de tussentijd blijft dit prachtige gletsjergebied een absolute aanrader.
Skiën is voor Kees als een tweede leven. In het normale leven is hij geen snelheidsduivel, maar op de piste…Hij gaat meerdere keren per jaar naar de bergen. Zijn favoriete skigebieden liggen vooral in Zwitserland.
