Wanneer je mij een paar jaar geleden had verteld dat we in de winter van 2020/2021 niet op wintersport zouden kunnen gaan vanwege een of ander gek virus, dan had ik je waarschijnlijk keihard uitgelachen. Of ik had je gevraagd of je niet in de war was met een slechte B-film. Er was tot vorige winter namelijk niets wat mij kon weerhouden van de leukste vakantie van het jaar. Al at ik als student een maand lang droog brood of liep ik in een oude spijkerbroek vol gaten (wat toen overigens helemaal niet hip was): er kwam nooit iets tussen mijn wintersport en mij. Tot vorige winter dus…
Heel eerlijk, ik heb het lang volgehouden vorig seizoen. De hoop op wintersport. Elke maand schoof ik mijn plannen weer een paar weken vooruit, want ‘het zou vast binnenkort weer mogelijk zijn om naar de Alpen te gaan, toch?’. Niets bleek minder waar en de teleurstelling was dan ook enorm toen ik begin maart begon te beseffen, dat het er echt niet in zou zitten deze winter. En natuurlijk, de wereld had te kampen met problemen die niet vergeleken mogen worden met een gemiste wintersport, maar toch! Niet skiën. Hallo. Dat is ook heel erg.
Nadat ik mijn teleurstelling enigszins had verwerkt – helemaal lukt natuurlijk nooit, deze schade van de winter 2020/2021 is blijvend ;-) - heb ik de ski’s maar een extra laagje wax gegeven. Die latten stonden namelijk vreselijk uit te drogen in een hoekje van de kamer. En voor volgend seizoen moeten ze natuurlijk in topvorm zijn, want ik heb besloten om tijdens skiseizoen 2021/2022 ongegeneerd en vreselijk hard te gaan genieten van de wintersport. En daar komt niets of niemand tussen dit jaar. We gaan namelijk gewoon! Punt.
Kortom, dubbel genieten dus. Van alles wat de wintersport zo fijn maakt. De frisse berglucht, de krakende sneeuw onder je voeten wanneer je ’s ochtends naar de lift loopt, de eerste afdaling over de ribbels, dat kopje dampende thee op een zonnig terras, die te dikke vette Schnitzel tussen de middag en natuurlijk dat verdiende koude drankje (bier, wijn of wat anders: vul maar in) aan het einde van de middag. En na een heerlijk diner gewoon lekker om 21.00 uur onder dat dikke krakende dekbed kruipen. Oh, ik kan niet wachten en ben er meer dan klaar voor! Jullie ook?
Eigenlijk is Miranda in het verkeerde land geboren. Wintersport is niet alleen een passie voor haar, je kunt het gerust een verslaving noemen. Ze reist regelmatig af naar de Alpen en praat ons vervolgens bij via haar blogs.
