Het is vandaag al weer twee weken geleden dat minister-president Mark Rutte in zijn torentje een toespraak hield. Daar waar ik al 'bang' voor was, zei hij even in een soort bijzin tussendoor: 'Voor niet-noodzakelijke reizen naar het buitenland geldt ook het dringende advies: doe dat niet en boek geen reis voor de periode tot half maart. Dat was eerder half januari. De risico’s en onzekerheden zijn gewoon te groot.' BAM. Hij veegde gewoon wéér even twee maanden vakanties van tafel, inclusief de zo geliefde krokusvakantie van ons wintersporters. En natúúrlijk snap ik het. Deze pandemie onder controle krijgen en de druk op de zorg verminderen ís ook veel belangrijker dan onze wintersportvakantie. Veel belangrijker. Maar toch. Wij mogen best wel even balen met z'n allen. Héél hard balen. En daarna weer door!
Als je me toch vorig jaar rond deze tijd had gezegd dat we over een jaar niet zouden kunnen skiën, dan had ik je heel verbaasd aangekeken. Hoezo niet? Ligt er geen sneeuw dan ofzo? Nee, het tegenovergestelde is waar: de Alpen liggen er zelfs fantastisch bij momenteel! En iedereen die zijn of haar Kerstvakantie in de Alpen had willen doorbrengen, zit balend thuis te kijken naar geweldige webcambeelden van rustige en perfecte pistes, aaaaawwww. Daar. Wil. Je. Nu. Toch. Gewoon. Zijn? Ook voor de wintersporters die de hoop hadden vanaf half januari op pad te kunnen, viel het doek twee weken geleden. Het blijft een slechte en surrealistische film waar we momenteel in zitten. Geen wintersport dit jaar. Tuurlijk er zijn veel ergere dingen in de wereld, maar geen wintersport... Mensen, dat is een luxe probleem, maar óók heel erg! Anders erg, dat wel. Maar het blijft balen. Met koeienletters. Dikke koeienletters. Onze wintersport, snif.
Het glas is bij mij, soms tot frustratie van mijn omgeving, meestal voller dan halfvol. Toen mijn schoonzus me in augustus vroeg of ik verwachtte dat ze in de kerstvakantie gewoon konden skiën met de kids, zei ik ook volmondig 'Ja, joh, natuurlijk!'. Noem het naïef, noem het dom, noem het wat je wilt, maar ik zag het serieus gewoon gebeuren. In de zomer had ik gezien wat de skigebieden allemaal deden qua extra maatregelen en ik dacht dat we ons vast niet nog een keer zo lieten overvallen door dit vreselijke virus. Toch? Als we ons allemaal braaf aan de regels hielden, moest het toch gewoon goed komen? Ook bij Snowplaza waren we onze trips al druk aan het plannen en de eerste LIVES vanuit skigebieden waren al voor november georganiseerd. Nou ja, en ik hoef vast niet te herhalen hoe het toch allemaal heel anders verliep. En nu wil ik heel veel nare woorden gebruiken... Verzin ze zelf maar.
Maar ik blijf positief: het is allemaal tijdelijk. Dit coronatijdperk gaat voorbij. En hoe vreselijk naar het ook is dat velen van ons dit jaar een wintersport over moeten slaan: volgend jaar halen we het met z'n allen dubbel en dwars in. Dan gaan we extra GENIETEN met koeienletters. Zullen we dat gewoon afspreken? En voor degenen die flexibel zijn en ook aan het einde van het seizoen nog zouden kunnen gaan: mazzelaars, er is nog hoop! Sterker nog: ik denk serieus dat we in maart op wintersport kunnen gaan en heb zelfs de hoop dat het reisadvies voor die tijd al op geel zou kunnen gaan. Dat gebeurde afgelopen zomer immers ook. In Zwitserland lijkt alles nog onder controle in de skigebieden die open zijn. Oostenrijk zit sinds tweede kerstdag voor de derde keer in een zware lockdown en hoopt het toerismeseizoen te starten vanaf 18 januari. De skigebieden mogen daar nu wel open. Ik hoop oprecht dat wanneer de cijfers het zowel in Nederland als in de Alpenlanden toelaten, ook het reisadvies aangepast zal worden. Niet alleen voor iedereen die graag op vakantie wil, maar ook voor de hele wintersportbranche die enorme klappen krijgt.
Heel eerlijk: soms voelt ons werk - schrijven over vakanties - een beetje zoals het orkestje op de Titanic destijds. En ze bleven vrolijk doorspelen... En dat doen wij ook. Wij houden 365 dagen per jaar van de bergen en de sneeuw, of we nou thuis zijn of in de Alpen. Veel van onze volgers hebben dit ook en reageren positief op live wintersportbeelden vanuit de Alpen of video's die we maakten in 'betere tijden'. Dat is fijn te zien, dat we deze passie met velen kunnen delen. Maar er zijn ook (te) veel mensen die hun frustratie willen uiten op onze social media kanalen en dat vind ik erg jammer en onnodig. Dus, kun je het niet aan om wintersportcontent op je timeline te zien? Zet ons even tijdelijk op 'verbergen' en klik het aan weer aan als je hoofd het weer toelaat. Dan houden we het voor iedereen een stuk gezelliger online. De komende tijd zullen we de wintersportspirit levend houden online, weliswaar iets minder frequent dan je van ons gewend bent. En natuurlijk hopen we dit seizoen ook nog live verslag te doen vanuit de Alpen, wanneer dit weer mogelijk is. Fingers crossed!
Eigenlijk is Miranda in het verkeerde land geboren. Wintersport is niet alleen een passie voor haar, je kunt het gerust een verslaving noemen. Ze reist regelmatig af naar de Alpen en praat ons vervolgens bij via haar blogs.
