“Zweden is het leukste wat er is”

Vader en zoon op arctisch avontuur

Samen met mijn vrouw Monique en ons 7 jaar oude zoontje Otto woon ik in het centrum van Amsterdam. Het drukke stadsleven bevalt ons eigenlijk prima. Alleen is het soms moeilijk om voldoende tijd voor elkaar te hebben. Er zijn weken bij dat het contact met Otto zich beperkt tot samen avondeten, naar bed brengen en op zaterdag samen naar de voetbal. Gelukkig zijn er de schoolvakanties. De perfecte gelegenheid om er een paar dagen met m’n zoon er op uit te trekken. Genieten van de natuur en de gezonde buitenlucht, spannende avonturen beleven maar vooral genieten van elkaar. Dit keer gaat de reis naar het winterse Zweden.

Houthakkers, jagers, vissers en vakantiegangers

We komen aan bij Juvuln Camping & Lanthandel in de plaats Kallsedet in de regio Jämtland, Midden-Zweden. De camping ligt in een prachtig bergachtig gebied met bossen en meren. Het is nu eind februari en het is hier nog volop winter. De temperatuur overdag is een graadje of -5 tot -10 en alles is bedekt onder een metersdik pak sneeuw. Jörgen en zijn familie verwelkomen ons. Ondanks zijn Zweedse naam blijkt hij een Nederlandse oud politieman te zijn, die het overvolle en gehaaste Nederland achter zich heeft gelaten. De camping is meer dan een gewone camping zoals wij die kennen. Het is een buitenpost in de uitgestrekte en dunbevolkte omgeving. Iedereen uit de buurt haalt er zijn benzine en levensmiddelen. Het is een ontmoetingsplaats voor houthakkers, jagers, vissers en vakantiegangers. Op het campingterrein bevinden zich een aantal traditionele stuga’s (houten huisjes) die je kunt huren en er zijn ruime plekken voor tenten of campers. Otto en ik overnachten in een kamer in het hoofdgebouw. Samen met mijn goede vriend Frank en zijn zoon Milo met wie wij deze trip ondernemen, beschikken we over een gezamenlijke woonkamer, keuken en sanitair.

Op sneeuwschoenen de arctische wildernis in

‘s Ochtends word ik gewekt door de luide strijdkreet van Otto. Hij heeft zich in alle vroegte aangekleed en sjeest nu op een sleetje met ware doodsverachting een enorme berg sneeuw af. Tijd voor koffie en ontbijt! Vandaag gaan we ijsvissen op een van de bevroren meren in de buurt. We vertrekken met Jörgen naar een prachtig oud hotelletje in de buurt. Daar krijgen we onze visuitrusting en sneeuwschoenen. Om bij het meer te komen moeten we eerst een flinke wandeltocht afleggen door de diepe sneeuw. Zonder die tennisrackets onder je voeten kom je daar niet doorheen. Vol goede moed trekken we in het spoor van gids Jörgen de arctische wildernis in.

Wilde dierensporen en kampvuur

De enige andere voetsporen die we tegenkomen zijn van de wilde dieren. We spotten afdrukken van een sneeuwhaas en een vos. Helaas zien we geen sporen van een lynx die ook in dit gebied leeft. We komen aan bij een bevroren meer. Terwijl Frank en ik gaten in het ijs boren voor de hengels, sprokkelen de jongens hout bij elkaar voor het kampvuur. De vissen laten zich helaas niet vangen vandaag. Gelukkig heeft Jörgen worstjes meegenomen die we roosteren boven ons zelfgestookte fikkie. Nadat we zijn teruggekeerd in de bewoonde wereld eten we een heerlijk rendierenstoofpotje in het hotel en ’s avonds spelen we spelletjes in onze gezellige huiskamer. Heerlijk rozig van het frisse winterweer duiken we vroeg onder de lakens.

Spectaculaire sneeuwscootertocht

De tweede dag staat er een tocht met sneeuwscooters op het programma. Ook tijdens deze trip worden we begeleid door Jörgen, die een scandinavische versie van crocodile dundee blijkt te zijn. Hij lardeert zijn instructies en uitleg over de omgeving met spannende verhalen uit zijn jaren als politieagent en beroepsmilitair. Otto en Milo hangen aan zijn lippen. Met onze jongens achterop scheuren we met zware 550cc scooters door de metershoge sneeuw. Overal zijn special voor sneeuwscooters paden aangelegd. Na een spectaculaire tocht inclusief enkele (ongevaarlijke) buitelingen komen we aan bij een bevroren meer. Daar kunnen we naar hartenlust racen en stunten. Aangemoedigd door bewonderende zoon Otto achterop stuif ik als volleerd coureur knoerthard over de besneeuwde ijsvlakte. Terwijl Jörgen druk is met het bereiden van de lunch, lapt mijn maat Frank de verkeersregels aan zijn laars (aan de laars LAPPEN: zou dat iets met de plaatselijke Sami bevolking te maken hebben??) en laat hij zijn 13 jarige zoon Milo het stuur overnemen, VET COOL PA!!! En natuurlijk stoken we weer een lekker fikkie om onze handen en voeten te warmen.

Chillen in de battunna

Vandaag staat er skiën en snowboarden op het programma. Helaas is er te veel bewolking en zijn de plaatselijke pistes gesloten. We kunnen natuurlijk naar Zwedens grootste wintersportgebied rijden dat op 1 uur rijden ligt. Maar om en nabij de camping is genoeg te doen en we besluiten in de buurt te blijven. Wandelen, sleeën, sneeuwballen gooien, dollen en ravotten dan maar. ’s Middags heeft Jörgen de battuna (de lokale versie van de hottub) opgestookt en met een lokaal biertje in de hand (de papa’s dan) chillen we in de openlucht.
Vanavond weer spelletjes spelen en boekjes lezen. Helaas moeten we morgen weer naar huis……Maar, met de woorden van Otto, “Zweden is het leukste wat er is”, blijft dit avontuur nog lang in ons geheugen gegrift.

Kijk voor meer informatie op juvuln-camping.se en visitsweden.com

Door: Sander Dorgelo