Poederhappen in het Kleinwalsertal

Afgelopen weekend vond in het Kleinwalsertal de Bergans Freeride Experiende plaats. Een evenement voor freeriders van elk niveau. Met name dat ‘voor elk niveau’ sprak aan, dus besloten we ons in te schrijven voor dit door Nederlanders georganiseerde event. Samen met Marloes (weinig freeride ervaring), reisde ik (beetje freeride ervaring) afgelopen weekend af naar het Oostenrijkse Kleinwalsertal voor een weekend freeriden en toerskiën. Niet alleen de ervaring van het off-piste skiën was fantastisch, maar ook de hele sfeer tijdens het weekend was bijzonder en erg gezellig én smaakt zeker naar meer!

Grote verhalen

Op donderdagavond zijn de ruim 20 deelnemers gearriveerd in de knusse KWT Lodge van Nederlanders Boaz en Sanne. Tijdens de eerste biertjes en wijntjes gaan er direct grote verhalen over de tafel. Veel mensen deden al eerder mee aan de Bergans Freeride Experience, anderen vertellen over heliski-avonturen en diepe poederverhalen. Marloes en ik blijven wat rustig. Ja, we zijn wel eens met een gids op pas geweest en ja ik toerski al een aantal jaren, maar het is allemaal niet zo spannend als de verhalen die we om ons heen horen. Wanneer blijkt dat we niet in de beginnersgroep worden ingedeeld, slaan de zenuwen wel een beetje toe: kunnen we dit wel? Zijn die anderen niet allemaal veel beter? Stoerder zijn ze sowieso…

Dag 1: perfect weer, perfecte sneeuw

Op donderdagavond is al het materiaal al afgesteld en in orde. Mensen die geen eigen (toer)ski’s hebben, konden het voor een klein bedrag huren. Op vrijdagochtend na het ontbijt doen we onze lawinepiepers en -airbags om en lopen we richting de skibus. We beginnen de dag bij de Walmendingerhorn. Na een korte piepercheck en een rondje over de piste gaan we met gids Christian ‘het terrein in’ (met andere woorden: we verlaten het skigebied). Zodra we geen liften en pistes meer zien, wordt het stil en de rust die hier buiten het skigebied heerst, is heerlijk. Het zonnetje schijnt. Veel mooier kan het niet worden. Na een korte traverse over de berg, plakken we voor de eerste keer de vellen onder onze toerski’s. In ongeveer een half uurtje lopen we naar de top van een berg, waar onze eerste echte poederafdaling op ons ligt te wachten. De sneeuw is super licht en het bochten draaien valt zeker niet tegen. Wat is dit fijn, ik voel me ineens een echte freerider!

BAM, in een kuil

Niet alleen de eerste poederafdaling ligt op ons te wachten, maar ook de fotograaf van het evenement. Terwijl ik me concentreer op mijn bochten roept fotograaf Sophie: “Hier een mooie bocht draaien! Hierrr!”. Die mooie bocht krijg ik er niet helemaal uit, maar ik ben blij dat ik niet net voor haar lens val. En terwijl ik even niet genoeg oplet doemt er ineens een grote kuil voor me op. In een soort slow motion zie ik mezelf erin skiën en even later klap ik full face in de diepe sneeuw en rol door. M’n ski’s en stokken hangen nog ergens in de kuil en ik vraag me af in hoeverre ik nog een beetje ‘heel’ ben. Gelukkig valt het allemaal mee en heb ik er, naast een stijve nek en angst voor kuilen, niets aan overgehouden. ’s Avonds eten we met de hele groep in een typisch Oostenrijks restaurant. Het valt me op dat de grote verhalen van de eerste avond nu een stuk minder zijn. Iedereen is moe en voldaan van de hele dag skiën, boarden en lopen.

Vallen hoort wel een beetje bij de experience

Dag 2: veel afdalingen maken

Zaterdag sneeuwt het en onze gids stelt voor om vandaag vooral veel tussen de bomen te skiën, zodat het zicht wat beter is. We nemen steeds opnieuw de lift omhoog en duiken ergens naast de piste een helling af. Het is opvallend hoeveel verschil er tussen de afdalingen zit. De ene keer trekken we sporen door super zachte poeder en het volgende moment is het hard werken over een hobbelige ondergrond. Skiën leer je er in ieder geval wel van, want zodra je niet goed op je techniek let en niet goed op je voeten staat, word je direct afgestraft. De gids leidt ons gemakkelijk door heel het gebied en weet de mooiste afdalingen te vinden. Na wederom een heerlijke dag in de sneeuw, lopen we ’s avonds nog eens 20 minuten omhoog om met de hele groep in een berghut te eten en met fakkels weer af te dalen. Het is leuk om te zien hoe iedereen elkaar inmiddels leert kennen en ook wordt duidelijk dat het echt niet allemaal skiprofi’s zijn in de groep. Het niveau ligt minder hoog dan ik de eerste avond had verwacht: we kunnen gelukkig prima meekomen.

Het gevoel van skiën in de diepe sneeuw is heerlijk!

Dag 3: toeren door een ongerept landschap

Zondag begint met een heerlijk zonnetje en blauwe hemel. We gaan met de lift omhoog in het skigebied van Ifen. Nadat we een korte hike naar het bergkruis hebben gemaakt, dalen we aan de achterkant van het skigebied af. De sneeuw is hier verwaaid en het is moeilijk en zwaar skiën. Het is duidelijk dat er veel verschillende sneeuwsoorten zijn buiten de piste. Eenmaal beneden plakken we de vellen weer onder onze ski’s en lopen ruim een uur omhoog. Het landschap is hier prachtig, dus onze inspanning wordt beloond met een heerlijk uitzicht. Na de lunch skiën we nog een beetje net naast de pistes, maar al snel komt er mist opzetten en zonder zicht wordt het bijna onmogelijk om nog echt te freeriden. Geen probleem, want onze benen waren al aardig moe na 3 dagen intensief lopen en skiën.

Bij een bergkruis maak je natuurlijk een foto

Bergans Freeride Experience: erg toegankelijk voor (beginnende) freeriders

De hele Bergans Freeride Experience was een geweldige ervaring. Niet alleen het skiën, maar ook de groep en de andere activiteiten (workshop materiaalkunde, lawinekunde, lawinepiepers zoeken en de etentjes ’s avonds) waren interessant en gezellig. Het is een perfecte mogelijkheid om kennis te maken met toerskiën en freeriden. Wanneer je goed van een zwarte piste kan afdalen, netjes op je ski’s staat, kun je zonder problemen deelnemen. De sfeer in de groep is erg leuk en het is duidelijk dat iedereen hier is met hetzelfde doel: mooie afdalingen maken door de poeder.

Toerskiën door een ongerept landschap

KWT Lodge van Boaz en Sanne

De Bergans Freeride Experience wordt georganiseerd door Boaz en Sanne die tevens eigenaars zijn van de KWT Lodge. Zij hebben ruim 1,5 jaar geleden Amsterdam ingeruild voor het Kleinwalsertal en runnen dit hotel met unieke formule. Naast kamers met ontbijt is er een moderne en sfeervolle gezamenlijke ruimte met banken en tafels waar je zelf kunt koken aan een van de twee kookeilanden. Dit hebben we twee keer gedaan tijdens ons verblijf en dat is erg gezellig. Ook is er een honesty bar, waar je voor vriendelijke prijzen jezelf van drankjes kunt voorzien. Dat Boaz en Sanne een goede keuze hebben gemaakt door te verhuizen, merk je aan hun gastvrijheid en enthousiasme. De KWT Lodge is een fijne en warme plek om te logeren.

Zelf koken in de KWT Lodge

Wil jij ook een keertje deelnemen aan de Bergans Freeride Experience? Houd onze website in de gaten voor de nieuwe data van volgende winter.