Niet iedereen in mijn omgeving houdt van wintersport. Voor mij – als wintersportverslaafde en bergliefhebber - is dat natuurlijk soms maar moeilijk te begrijpen. Toch weet ik dat het zo is. Wintersport is een soort van virus. Wanneer je voor het eerst op wintersport gaat, heeft dit virus je direct te pakken of je blijkt er ongevoelig voor te zijn. Wintersport, you love it or you hate it.
De eerste keer op wintersport
In tegenstelling tot veel wintersporters ben ik niet als ukkie op de ski’s gezet. Op mijn 17e kreeg ik het wintersportvirus te pakken toen ik mee mocht op de familiewintersport van mijn toenmalige vriend. Het was destijds de hele week grijs, grauw en -15 op de berg in Zell am See. We moesten regelmatig 45 minuten in de rij staan voor de lift, het was krokusvakantie en knetterdruk… Allesbehalve ideale omstandigheden dus, maar toch wist ik het direct: dit is het leukste dat er is! De jaren erop heb ik dan ook direct alle schade van de voorgaande 17 jaren ingehaald. Ik werkte hard om veel in de sneeuw te kunnen zijn, leerde best aardig skiën en 4 jaar later bracht ik mijn eerste seizoen in de sneeuw door.
Het virus sloeg over op de hele familie
En ja, als je dochter 4 maanden in de sneeuw zit, dan moeten we haar toch maar even opzoeken, dachten mijn ouders destijds. Een dag na aankomst stonden ze, allebei de 40 ruim gepasseerd, op de oefenhelling naast het chalet de Pflug te oefenen. Ook bij hen sloeg het virus aan en mijn moeder zei direct: “Wat zonde dat we dit vroeger nooit met jullie gedaan hebben!”. Niet veel later stond de eerste familiewintersport op de planning. Mijn broer was super blij dat hij eindelijk mocht skiën, maar mijn zus wilde eigenlijk niet mee. Onder ‘lichte dwang’ stapte ze toch in de auto. Ze had een hekel aan kou (ik ook trouwens, nog steeds…) en op latten van een berg met sneeuw afglijden, is dat nou leuk? Neuh, ze liep er bepaald niet warm voor. Tot ze haar eerste bochten draaide en ontdekte dat wintersport helemaal niet koud is. Zus was ook om.
Wintersport niet leuk? Hoe kan dat nou…
Na deze positieve ervaringen dacht ik dat iedereen wintersport wel leuk zou vinden, zodra ze het maar een keer geprobeerd hadden. Maar niets bleek minder waar. Tijdens het skiles geven waren er toch af en toe vakantiegangers die niet super enthousiast waren. Aanvankelijk zocht ik de oorzaak nog bij mezelf, misschien was ik wel een slechte of stomme skilerares, maar wat bleek: er zijn dus echt mensen die skiën niet leuk vinden. Het lag niet aan mij verzekerden ze me. Ze houden niet van de winter, niet van het sportieve aspect of al helemaal niet van de hele dag bezig zijn. Soms konden goede après-ski sessies de wintersportvakantie nog wel eens redden, maar meer dan eens zag ik teleurgestelde partners, vrienden of familieleden op de piste. Waarom vindt hij of zij het nou niet leuk?
Wintersportliefde is niet te voorspellen. Of toch wel?
Ook vrienden van mij die erg sportief zijn en van de natuur houden, verbaasden mij als het gaat om wintersport. Hij is een stoere mountainbiker, super sportief, maar het echte wintersportvirus heeft hem nooit echt te pakken gekregen. Hij daalt technisch prachtig af op zijn mountainbike, maar met zijn skistijl is het nooit echt goed gekomen. Vindt hij overigens ook helemaal niet belangrijk, want skiën is toch niet echt zijn ding. Zijn vrouw vindt skiën weliswaar iets leuker, maar alleen als de zon schijnt, de sneeuw perfect is en we niet van ’s ochtends vroeg tot laat in de middag op hoog tempo gaan skiën. Een boek lezen, de sauna in en lekker eten is minstens zo belangrijk. En hun zoontje? Tja, skiën is wel leuk, maar skiles is stom!