Iedereen kent het verschijnsel wel: aangemoedigd door enthousiaste stukjes in allerlei wintersportmagazines koop je op het eerste gezicht bruikbare gadgets. Ik beperk me hier even tot de aardigheidjes die ik de laatste jaren heb gekocht en me zijn bijgebleven. Omdat ze nuttig waren of juist helemaal niet.
Skislot
Voorbeeldje: je hebt een paar fraaie nieuwe latten gekocht en je wilt niet dat die gestolen worden terwijl jij net lekker op een terras in het zonnetje zit. Héé, ik had toch nog zo’n handig skislot? Zo’n metalen draad met een cijferslot. Hoe gaat het met zo’n verjaardagskadootje, want dát was het. Eerst moet je ‘m op zolder opsporen tussen allerlei andere goedbedoelde rommel. En wanneer je ‘m gevonden hebt... ach ja: een cijferslot... wat was de code ook alweer? Goed, die code kwam ik na lang zoeken ergens in een zijvakje van mijn portemonnee tegen. Slot vervolgens mee op vakantie, maar al voor de eerste afdaling denk je: ski ik de hele dag met dat ding in m’n zak, morgen is er weer een dag! Gevolg: niet gebruikt!
Helmcamera
Zo schafte ik een paar jaar geleden een helmcamera aan. Heb ik één vakantie mee gedaan, want het is allemaal gewoon te veel gedoe. Dat ding moest je via een rubberen band op je helm monteren. In- en uitschakelen was veel te moeilijk, daar moest je je handschoenen telkens voor uittrekken. Bovendien viel de kwaliteit van de beelden flink tegen (veel gebibber). Misschien iemand nog interesse? De camera is namelijk te koop!
Snelheidsmeter
Oh ja: ik heb ook nog een snelheidsmeter. Maar ja: die moet je dan weer om je bovenarm binden. Vreet ook batterijen trouwens en is ook niet echt eenvoudig te bedienen. Al is het wel spannend om te kijken hoe hard je kunt. Eén waarschuwing: kijk tijdens het skiën nooit op het display, want dan kun je een ontzettende klapper maken. Ook leuk: ik heb er nog bijna 200 euro voor betaald; nu kosten ze vijf tientjes. Maar goed, dit apparaat gaat nog trouw iedere reis mee.
Meekleurende glazen
Afgelopen winter heb ik een zonnenbril aangeschaft met meekleurende glazen. Dat kwam mij op veel pesterijen te staan. Een opa-bril, noemde mijn omgeving deze Sinner. Jammer dat ik mijn omgeving tot nu toe niet heb kunnen overtuigen van nut en noodzaak, want dit was een zeer goede aankoop (voor ongeveer € 70). Bij bewolking zie je net zo veel als met zonnig weer, binnen zie je net zo veel als buiten. Soms realiseer ik mij niet eens dat ik een bril op heb. Een aanrader!
Gel-pads
Wel eens gehoord van gel-pads? Nee, dan zal ik het even uitleggen. Afgelopen winter skiede ik met een groep mensen met uiteenlopende ski-ervaring. De één daalde als een kamikazepiloot de helling af, de ander solliciteerde uitdrukkelijk naar de ‘bezemgondel’. Omdat ik me meestal verantwoordelijk voel voor het welzijn van iedereen, was ik soms alleen maar bezig met het in de gaten houden van de koplopers en de achterblijvers. En dat leidt tot slordig skiën: stukje naar beneden, weer stoppen, omhoog kijken, omlaag kijken. Je staat dan niet relaxed in je schoenen. Door al dat bewegen kreeg ik last van m’n scheenbenen. Eerst werd het rood, later leidde dit tot gevoelige schaafplekken. De gel-pads -een soort plastic zakje gevuld met een blubberige substantie- plaats je tussen je scheenbeen en de flap van je skischoen. Geweldige uitvinding, nergens meer last van. Voor € 25 te koop in de betere wintersportwinkel.
En jij? Wat zijn jouw ervaringen met gadgets? Welke kan je aanraden, en welke absoluut niet?
Over Kees
Skiën is voor Kees als een tweede leven. In het normale leven is hij geen snelheidsduivel, maar op de piste…Hij gaat meerdere keren per jaar naar de bergen. Zijn favoriete skigebieden liggen vooral in Zwitserland.